تنها بازیکن تیم ملی عربستان که به احترام قربانیان حادثه تروریستی لندن ایستاد و سکوت کرد: سلمان محمد الفرج!

خبر را احتمالا تا حالا شنیده‌اید:

«امروز صبح در آدلاید تیمهای ملی استرالیا و عربستان با هم روبرو شدند. در حالیکه هواداران و بازیکنان استرالیا برای قربانیان حمله لندن سکوت کردند بازیکنان و کادر فنی عربستان به کار خود ادامه دادند.»

این خبر چیزی نیست که تنها برای ما مهم بوده باشد و در رسانه‌های معتبر انگلیسی‌زبان مثل تلگراف هم بازتاب پیدا کرده است.

البته برخی از رسانه‌های فارسی‌زبان مثل سایت الف ادعا کرده بودند که یک دقیقه سکوت به احترام حادثه تروریستی تهران اعلام شده بود که من مدرکی به سود این ادعا پیدا نکردم و مطابق همه منابع که در آخر این پست آورده می‌شوند، یک دقیقه سکوت برای ایران نبوده است.

بازی عربستان و استرالیا در آدلاید در چهارچوپ مسابقه‌های مرحله مقدماتی جهانی بود و در آن عربستان ۳ به ۲ مغلوب تیم ملی استرالیا شد.

ظاهرا کنفدراسیون فوتبال آسیا این یک دقیقه سکوت را مصوب کرده بود و مقامات کنفدراسیون توافق اولیه کرده بودند که عرب‌ها هم در این مراسم شرکت کنند. اما آنها این کار را نکردند.

در شرایطی که اعضای تیم ملی استرالیا در حلقه مرکزی زمین، منظم ایستاده بودند، بازیکنان و نیمکت عربستان هیچ اعتنایی به این یک دقیقه سکوت نکردند. به همین خاطر تماشاگران، تیم ملی عربستان را هو کردند.

مقامات عربستانی بعدا گفتند که این مراسم روتین یک دقیقه سکوت، پایه‌ای در فرهنگ و شریعت اعضای تیم ندارد. یک دقیقه سکوت نشانه غم دنیوی است و آنها ترجیح می‌دهند که برای کشته‌شدگان دعا بخوانند.

اما این تصویر از بازی تیم الاهلی عربستان و بارسلونا نشان می‌دهد که چنین توجیهی ساختگی است:

کار اعضای تیم ملی عربستان تعجب‌آور و غیر قابل توجیه به نظر می‌رسد و شاید به خاطر غیرمنطقی بودن این حرکت بوده که شماری حدس زده باشند، تعصب یا فرمانی از بالا در رابطه با حمله تروریستی به تهران، بازیکنان را مجبور کرده باشد که چنین رفتاری کنند. کسی فعلا اطلاعات دقیق ندارد و یک حدس خام دیگر می‌تواند این باشد که اعضای تیم ملی عربستان از بیم ایجاد این شائبه که آنها به احترام قربانیان تهران یک دقیقه سکوت کرده‌اند، احتیاط کرده‌اند و در مراسم شرکت نکرده‌اند!

این خبر البته ۲ درس برای رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها و کاربران اینترنت دارد:

۱- تا از درستی مطلبی آگاه نشده‌اند و مطلب را چک نکرده‌اند، اقدام به انتشار نکنند.

من شخصا با حال و هوای دیگری داشتم همین مطلب را شروع می‌کردم، اما متوجه شدم مطلب رسانه‌های داخلی مستند نیست.

به عبارتی دقت، تعهد حرفه‌ای روزنامه‌نگاری و شأن آن والاتر از آن است که اسیر شتاب‌زدگی روزهای بحرانی شود.

۲- اما فراموش نکنیم که در میان اعضای همین تیم کسانی بودند که متفاوت عمل کردند.

یکی از آنها سلمان محمد الفرج، بازیکن شماره ۷ تیم ملی عربستان و بازیکن تیم باشگاهی الهلال بود که در این یک دقیقه سکوت در جایش ساکن ایستاد و دست‌هایش را به نشانه احترام در پشت حلقه کرد.

پس باید همه را با یک چوب نرانیم و یادمان باشد که تصمیم این بازیکن برای چنین حرکتی که شاید عواقبی هم در پی داشته باشد، ساده نیست.

درست به همین خاطر بود که من به جای اینکه تیتر این مطلب را چیزی مثل «بی‌احترامی نابخشودنی اعضای تیم ملی عربستان به قربانیان حادثه تروریستی لندن» بگذارم، نیمه پر لیوان را نگاه کردم و از آن شاید تنها بازیکنی یاد کردم که در میانه این غوغا، پا بر اصول خود ننهاد.

ما نمی‌خواهیم از او ستایش کنیم، اما همین که کسی بتواند دست‌کم گاهی، خلاف مسیر شنا کند، قابل تقدیر است.

منابع: مترو – ایندیپندنت – باز – سان – تلگراف